در مقالات قبل درباره ی ابزارهای جراحی گرفتن بافت و تشریح بافت توضیح دادیم در این مقاله می خواهیم به شرح ابزارهای جراحی عقب کشیدن بافت بپردازیم با ما همراه باشید
گروه ابزار عقب کشیدن بافت، شامل موارد زیر است:
- رترکتورهای زخم
- نگهدارنده‌های دیوارۀ شکم (قاب)
- اکسترکتور‌ها (رترکتور‌ها)
- بالا برنده‌های استخوانی
- اسپکولوم
- اسپاتول
- قلاب‌های کوچک عصبی و عروقی
قلاب‌های زخم و رترکور‌های زخم
قلاب‌های زخم و رترکتورهای زخم را می‌توان به چهار گروه طبقه‌بندی کرد:
- قلاب‌های زخم کند
- رترکتورهای زخم کند
- قلاب‌های تیز
- رترکتورهای زخم تیز
شرح تصاویر:
تصویر شمارۀ 50: قلاب‌های زخم
- a) قلاب زخم Mikulicz
- b) قلاب زخم Kocher
تصویر شمارۀ 51: قلاب زخم Fritsch
تصویر شمارۀ 52: قلاب زخم Langenbeck
تصویر شمارۀ 53: قلاب زخم Langenbeck
تصویر شمارۀ 54: قلاب زخم Olshausen
تصویر شمارۀ 55: قلاب‌های زخم Roux
تصویر شمارۀ 56: قلاب‌های زخم تیز، 4 تا 5 چنگک
تصویر شمارۀ 57: قلاب زخم تیز عمقی ظریف
تصویر شمارۀ 58: رترکتور زخم خودنگهدار
تصویر شمارۀ 59: اسپاتول شکمی
از راست به چپ: قلاب زخم Doyen، قلاب زخم Rehn، اسپاتول ریوی Allison
رترکتورهای دیوارۀ شکم:
ابزارهای رترکتور دیوارۀ شکم، برای به استقرار حداکثری در معرض کل حفرۀ شکمی و کاهش وظایف دستیاران طراحی شده‌اند. رترکتورهای دیوارۀ شکمی در چندین طرح موجود می‌باشند که شامل موارد زیر هستند:
– یک قاب و چندین قلاب منحنی – عمدتاً زینی شکل – که می‌توانند داخل قاب قرار بگیرند.
– یک میلۀ راهنما با بازوهای متحرک یا ثابت و قلاب‌های مربوطه.
رترکتورهای زخم تیز:
از رترکتورهای زخم، برای جدا نگه داشتن حاشیه‌های زخم نیز استفاده می‌شود. آنها با استفاده از رچت‌های مخصوص در موقعیتی باز نگه داشته می‌شوند.
رترکتورهای زخم و لامینکتومی
از راست به چپ: رترکتور Gelpi؛ رترکتور لامینکتومی؛ رترکتور زخم Weitlaner.